Σε ό,τι αφορά τον Υμητό, τα "αναψυκτήρια" και τις παράνομες κατασκευές, βίλες κλπ. Όπως λέμε, δεν φτάνει η τιμωρία του Μαγγίνα, το πρόστιμο κλπ. Θα πρέπει ο έλεγχος να επεκταθεί σε όλους, όσους έκαναν χρήση αυτού του παράθυρου, παράνομα, στην ευρύτερη περιοχή της Β Ζώνης του Υμητού.
Αντίστοιχα να τους καταλογιστούν τα πρόστιμα στο ύψος του προστίμου του Μαγγίνα, κατά περίπτωση παρανομίας. Εμείς να κάνουμε την πρόταση: με αυτά τα πρόστιμα να γίνουν οι απαλλοτριώσεις στο υποβαθμισμένο κέντρο της Αθήνας για να γίνουν οι χώροι πράσινου και όχι με την εμπορευματοποίηση του Ελληνικού, όπως λέει ο Σουφλιάς και ο Μάνος.
Άρα, έχουμε δύο πράγματα: ονομαστικοποίηση των καταπατητών και των παρανομιών στη Β Ζώνη και πρόταση για ειδικό ταμείο απαλλοτριώσεων μ' αυτά τα πρόστιμα για την έξασφάλιση ελεύθερων χώρων στην υποβαθμισμένη Αθήνα. Να δούμε και τις αντιδράσεις του κ Μάνου...
Εννοείται ότι προέχει η κατεδάφιση των αυθαιρέτων. Δεν σημαίνει όμως ότι τα πρόστιμα δεν είναι "πρόστιμα" για να διαχειριστούν σε ειδικό ταμείο απαλλοτριώσεων με ανταποδοτικό χαρακτήρα. Το ειδικό ταμείο να διοικείται από εκπροσώπους κοινωνικών, οικολογικών και άλλων φορέων, εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης και της δικαιοσύνης
Στέφανος
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Δεν είμαι και τόσο σίγουρος αν η επιβολή δρακόντιων προστίμων οδηγεί κάπου, εξ'άλλου αυτή δεν είναι και η φιλοσοφία του ελληνικού κράτους;
- πληρώνετε πρόστιμα πριν τις εκλογές και νομιμοποιήστε. Μετά από λίγα χρόνια, σας ξαναβάζουμε αναδρομικά πρόστιμα.
Τα πρόστιμα εξ'άλλου είναι και αυτά μια μορφή έμμεσης κρατικής βίας, η οποία δεν ξέρω πόσο συμβατή είναι με την μη-βία της πολιτικής οικολογίας;
Η ονομαστικοποίηση και διασυρμός των καταπατητών - στυλ τριανταφυλόπουλου / τηλε-εισαγγελέων - κινδυνεύει να πάρει φασίζοντα χαρακτηριστικά, και να προσωποποιήσει
το πρόβλημα όπως στην περίπτωση Μαγγίνα - που έγινε για να τον ρίξει από υπουργό (κάθε φορά που θα πηγαίνει ο καραμανλής στη ρωσσία θα χάνει και από έναν υπουργό) και όχι βέβαια από περιβαλλοντική ευαισθησία...
Το ζητούμενο για μένα είναι να φτιαχτούν δομές που να αποτρέπουν την διαιώνιση του φαινομένου στη ρίζα του, και όχι ο περιστασιακός διασυρμός κάποιων ιδιωτών για παραδειγματισμό.
Για αυτό το σκοπό χρειάζεται και ρεαλισμός στους νόμους, και διαφανές πλάνο για το ποιές νέες περιοχές θα δομηθούν σε μια μεγαλούπολη που - κακά τα ψέμματα -
αναπτύσσεται και επεκτείνεται.
Το Ελληνικό - αστικό πράσινο σε μία περιοχή που δεν είναι και η πιο υποβαθμισμένη - για να συντηρηθεί απαιτεί χρήματα, αλλιώς θα καταλήξει να γίνει μια παραμελημένη κρατική έκταση στην οποία θα παρεισφρύσουν τα γνωστά κυκλώματα της παραλιακής.
Τα χρήματα από όποια πρόστιμα να πάνε όχι για κοστοβόρες απαλλοτριώσεις στο κέντρο της Αθήνας, αλλά για την οργάνωση της ανακύκλωσης και συνολικής διαχείρισης απορριμάτων, ένα πολύ πιο πιεστικό πρόβλημα για την Αθήνα.
Καλές γιορτές, Αντώνης
Δημοσίευση σχολίου